Co musi zawierać etykieta produktowa?

Etykieta produktowa to pierwsze źródło informacji o produkcie dla klienta. Jest to nie tylko element marketingowy, ale także konkretne i rzetelne informacje, które wpływają na wybór konsumencki. Z tego powodu istnieją uregulowania prawne w zakresie zawartości etykiet produktowych.

Jakie informacje muszą się znaleźć na etykiecie produktu?

Różnorodność etykiet produktowych wynika między innymi z przeznaczenia produktu, czy rodzaju opakowania.
Na rynku dostępne są różne technologie produkcji etykiet jak: etykiety papierowe, na specjalnej folii, samoprzylepne, metki, booklety, peel-off czy etykiety logistyczne RFID. Każdy produkt wprowadzony obecnie do sprzedaży musi posiadać etykietę. W związku w tym producenci wykorzystują je nie tylko jako narzędzie do przekazania niezbędnych informacji.

Druk cyfrowy na etykietach samoprzylepnych daje szerokie możliwości do wykorzystania etykiet również do celów marketingowych. Etykiety mogą być drukowane nawet w małych seriach a dodatkowo wiele drukarni oferuje również etykiety samoprzylepne w dowolnie wybranym kształcie.

Jednak wszystkie etykiety, niezależnie od rodzaju, technologii produkcji, czy materiału, z jakiego są wykonane muszą zawierać pewne elementy.

W przypadku wybranych kategorii produktów obowiązują odrębne lub dodatkowe wymagania. Dotyczy to między innymi zabawek, kosmetyków, substancji i mieszanin chemicznych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia, towarów paczkowanych. Obligatoryjne elementy, czyli informacje, które zawsze muszą się znaleźć na etykiecie to:
– nazwa produktu,
– jego skład i termin przydatności,
– a także wymagane oznakowanie.

W przypadku produktów spożywczych, kosmetyków i artykułów chemii gospodarczej obowiązkowe jest podanie składu produktu w określonej kolejności. Składniki podawane są od największej zawartości w produkcie do najmniejszej.

Oprócz tego, w zależności od rodzaju produktu, jego etykieta musi zawierać dane fakultatywne, takie jak:
– waga netto,
– nazwa i znak firmowy producenta,
– miejsce wytworzenia,
– sposób użycia,
– wartości odżywcze,
– kod kreskowy,
– oznakowanie dodatkowe,
– a także informacje reklamowe.

Co musi zawierać etykieta na żywność?

Regulacje dotyczące znakowania żywności określa – Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności.

Etykiety na żywność muszą być: czytelne, nieusuwalne, zrozumiałe, nie mogą wprowadzać w błąd i pomijać istotnych informacji.

Dodatkowo:
– minimalna wielkość czcionki na etykiecie to 1,2 mm, a na bardzo małych opakowaniach – 0,9 mm

– obowiązkowe jest umieszczenie na etykiecie informacji, takich jak: nazwa (wskazująca rodzaj produktu), wykaz wszystkich składników (wraz z alergenami i dodatkami do żywności), zawartość netto, data minimalnej trwałości (albo termin przydatności do spożycia), warunki przechowywania lub przygotowania, dane producenta

– etykiety muszą informować o rodzaju składnika powodującego alergię, który musi być wyróżniony, na przykład napisany inną czcionką, kolorem, na innym tle. W przypadku produktów sprzedawanych luzem – informacji o alergenach szukajmy na wywieszce przy produkcie

– na pierwszym miejscu na etykiecie musi znajdować się składnik, którego w produkcie jest najwięcej.

Co musi zawierać etykieta na środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego?

Środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, to środki spożywcze, które:

ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania wyraźnie różnią się od środków spożywczych powszechnie spożywanych

zgodnie z informacją zamieszczoną na opakowaniu są wprowadzane do obrotu z przeznaczeniem do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych, np. preparaty do żywienia niemowląt.

Regulacje dotyczące znakowania etykiet na środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, określa – Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2010 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego.

Na opakowaniu środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego trzeba umieścić jego nazwę wraz z informacją dotyczącą szczególnych cech żywieniowych tej żywności. W przypadku żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci w miejsce informacji o szczególnych cechach żywieniowych zamieszcza się informację na temat przeznaczenia środka spożywczego.

Na opakowaniu środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, dla których przepisy nie określają szczegółowych wymagań zdrowotnych, muszą się znaleźć również informacje dotyczące:

– szczególnych cech dotyczących składu ilościowego i jakościowego produktu lub informacje dotyczące specjalnego procesu produkcji, nadającego środkowi spożywczemu szczególne wartości żywieniowe – dostępnej wartości energetycznej (energii) wyrażonej w kJ i kcal, zawartości węglowodanów, białka i tłuszczu w 100 g lub 100 ml produktu oraz – w odpowiednich przypadkach – w określonej porcji produktu proponowanej do spożycia.

Co musi zawierać etykieta na zabawki?

Regulacje dotyczące znakowania etykiet na zabawki określa – Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 października 2016 r. w sprawie wymagań dla zabawek.

Etykiety na zabawki powinny zawierać nazwę typu, numerem partii, serii lub modelu lub inną informacją umożliwiającą ich identyfikację. W przypadku gdy wielkość lub charakter zabawki to uniemożliwiają – wymagane informacje powinny znaleźć się na opakowaniu lub w dokumencie załączonym do wyrobu.

Zabawki muszą być też opatrzone nazwiskiem lub nazwą. Zarejestrowaną nazwą towarową lub zarejestrowanym znakiem towarowym i adresem kontaktowym producenta oraz importera na zabawce. A jeśli to niemożliwe – na opakowaniu lub w dokumencie dołączonym do zabawki.

Podany adres kontaktowy musi wskazywać jedno miejsce, w którym można skontaktować się z producentem.

Dodatkowo, oprócz oznakowania znakiem CE, przed wprowadzeniem zabawki do obrotu należy umieścić na niej piktogram lub innego rodzaju znak wskazujący na szczególne zagrożenie lub na przeznaczenie danej zabawki, jeżeli ma to zastosowanie.

Co musi zawierać etykieta na kosmetyki?

Regulacje dotyczące znakowania etykiet na kosmetyki określa – Ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych.

Oznakowanie takiego produktu musi być sporządzone w języku polskim i zawierać:

– imię i nazwisko lub zarejestrowaną firmę i adres osoby odpowiedzialnej

– nominalną zawartość w momencie pakowania

– datę, do której dany produkt kosmetyczny, przechowywany w odpowiednich warunkach, zachowuje w pełni swoje pierwotne właściwości

– opis szczególnych środków ostrożności, których należy przestrzegać podczas stosowania

– numer partii produktu lub oznaczenia pozwalające na identyfikację produktu kosmetycznego

– nazwę funkcji produktu kosmetycznego

– wykaz składników.

Co musi zawierać etykieta na substancje i mieszaniny chemiczne?

Regulacje dotyczące znakowania etykiet na substancje i mieszaniny chemiczne, określa je tak zwane rozporządzenie CLP, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin.

Etykieta na produkcie chemicznym powinna być sporządzona w języku urzędowym lub w językach urzędowych państw członkowskich Unii Europejskiej. Na terytorium których dana substancja lub mieszanina jest wprowadzana do obrotu – chyba że dane państwo członkowskie postanowi inaczej.

Na etykiecie chemicznej powinny znaleźć się następujące informacje:

– nazwa, adres i numer telefonu dostawcy lub dostawców

– ilość substancji lub mieszaniny, jeżeli substancja lub mieszanina jest dostępna dla ogółu społeczeństwa i jeżeli informacja ta nie jest podana w innym miejscu na opakowaniu

– identyfikator produktu

– piktogramy określające rodzaj zagrożenia (znaki ostrzegawcze)

– hasło ostrzegawcze, czyli wyraz wskazujący na odpowiedni stopień zagrożenia w celu ostrzeżenia użytkownika substancji czy mieszaniny o potencjalnym zagrożeniu. Przykład: NIEBEZPIECZEŃSTWO – hasło ostrzegawcze stosowane w przypadku kategorii zagrożeń wyższego stopnia – lub UWAGA – hasło ostrzegawcze stosowane w przypadku kategorii zagrożeń niższego stopnia. W przypadku, gdy na oznakowaniu opakowania pojawi się hasło ostrzegawcze NIEBEZPIECZEŃSTWO, nie umieszcza się dodatkowo napisu UWAGA

– zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia

– zwroty wskazujące środki ostrożności

– inne informacje.

Opisane regulacje dotyczą substancji chemicznych i ich mieszanin, które zostały zaklasyfikowane jako stwarzające zagrożenie. Szczegółowy sposób klasyfikowania substancji chemicznych i ich mieszanin jako stwarzających zagrożenie został opisany w rozporządzeniu CLP.

Co musi zawierać etykieta na towary paczkowane?

Regulacje dotyczące znakowania etykiet na towary paczkowane określa – Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 lipca 2009 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących oznakowań towarów paczkowanych.

Towar paczkowany to każdy produkt umieszczony w opakowaniu jednostkowym dowolnego rodzaju, jeśli ilość nominalna produktu jest jednakowa dla całej partii i nie przekracza 50 kilogramów lub 50 litrów.

Ilość ta musi być odmierzona bez udziału nabywcy oraz nie może zostać zmieniona bez naruszenia opakowania.

Towarami paczkowanymi będą więc na przykład sery kupowane w zamkniętych opakowaniach lub płynne kosmetyki, takie jak mydło czy szampon.

Poza wymaganiami dotyczącymi oznakowania produktów, określonymi w przepisach odrębnych (jak w przypadku kosmetyków), towary paczkowane wprowadzane do obrotu muszą posiadać następujące oznakowania:

– nazwę produktu

– ilość nominalną produktu

– firmę paczkującego, zlecającego paczkowanie, sprowadzającego lub importera.

Oznakowanie umieszczone na towarach paczkowanych musi być łatwe do odczytania i dobrze widoczne oraz wykonane w sposób niedający się usunąć bez uszkodzenia opakowania.

Na opakowaniu trzeba umieścić nazwę jednostki miary zapakowanego produkty, ich skróty, a także minimalną wysokość cyfr i liter na opakowaniu. W zależności od ilości towaru paczkowanego waha się ona od 2 do 6 milimetrów.

Nie jesteś pewny, jakie informacje umieścić na opakowaniu produktu? Możesz zwrócić się do:
Departamentu Inspekcji Handlowej Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów lub do właściwego miejscowo Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej.